ნამუნააა:))) მომენატრა აქ წერა, ისეთი გადატვირთული ვარ საკუთარი თავის განსატვირთადაც ვეღარ მოვიცალე:((..მოკლედ უკვე 22 მარტია. 00:17 და ეხლა როცა ძლივს დავამთავრე მუშაობა ბანერზე, აქ შემორბენაც გადავწყვიტე:))
მოკლედ ჩემი ვირტუალური დღიურია:)) ისეთი ემოციური აღარ დასაწყისში, რომ იყო თუმცა ალბათ ეს ემოციაც მალე მოვა სად წავა^^..
ახალი და კარგი ისაა რომ 3 დღით თბილისიდან გაღწევა მოვახერხე დასავლეთში, სტალაქტიდები მოვინახულე ^^ "პრომეთეს მღვიმე".სასწაული იყო..ნოუ კომენტ! ნუ..
შემდეგ ისევ დავუბრუნდი რეალობას და საშინელი რეჟიმით დავდვივარ წინ და უკან ტუმცა მე როგორც გამოუსწორებელი ოპტიმისტი მჯერა, რომ დამიფასდება ^_^
ჩემი შესვენება მეტროთი მგზავრობისას, წიგნის კითხვაა.ან ერთი საქმიდან მეორეზე წასვლისას გზაში აქეთ-იქით ღიმილიანი სახით ყველაფრის თვალიერება:D
რამდენი ადამიანი მხვდება ყოველ დღე.
რამდენი:)) და დროგამოშვებით ამდენ სახეში, აღმოაჩენ განსხვავებულს,
თიერი ღიმილით მთავარდება ეს კონტაქტი თუმცა, მათი პოზიტივი დიდხანს მყვება თან და ვგრძნობ რომ ეს სტიმულია ჩემი ერთგვარი..
მაგალითად დღესაც,ვიტრინის მეორე მხარეს კაფეში მომღიმარი სახე მიყურებდა, მერე მეც გავიღიმე და გამყვა მთელი დღე..ვცდილობ განვმუხტო დაძაბულობა ჩემს გარშემოც და ჩემშიც.
პ.ს. აი ემ ჰეფი..და სუნ ა'ლ ბი მორ ჰეფი..ვენ აი ფაინდ სუნ
