ეს იყო..საოცრება, საოცრებათა შორის:)რაღაც არაამქვეყნიური სამყარო..სიტყვები ნამდივლად ზედმედია,არც შეიძლება სიტყვებით ამის აღწერა..ეს იყო ზღაპარი რომელიც,დარბაზში ან ტელევიზორის წინ მჯდომმა კი არა, არამედ კულისებიდან ვნახე..ზღაპარი სიკეთეზე და ბოროტებაზე..ქართული რეალობა.."ვერის უბნის მელოდიები",მიუზიკლი..
თეატრი..
ემოცია რომელიც გითრევს და გითრევს....
შეგრძნება იმის რომ ვიპოვე ის რასაც ვეძებდი..
ყველა ტრიალებს ჩემს გარშემო..
ერთი ქრება,მეორე ჩნდება...
ჯარისკაცები, მრეცხავები, ორი პატარა გოგონა, ვარდო..
და სიყვარული რომელიც მათ აერთიანებს..
რა ახლოს ვარ თითოეულ გმირთან..მათ კოსტუმებთან..რომელიც,ზოგი ბოროტს ზოგი კეთილს განასახიერებდა..
წამიერად თითქოს თავს კარგავ და შენც გინდა გაიქცე სცენაზე და ითამაშო ის, რაც ხარ..
"ჩემი რეალობა"..
ზღაპარი,რომელიც დაიწყო და 13დღე აქვს ვადის ამოწურვამდე:))
როგორ მინდა 13 რიცხვი"ცა-მეტი" ასე გაიშიფროს..იქნებ ზევით,ცაში გამიგრძელონ ეს ზღაპაერი,ისე როგორც ყოველთვის,ჩემში ცოცხლობდა.. რაღაც მსგავსი..
"ზღაპარი,თან რეალობა".
No comments:
Post a Comment
:**