დადის მარტოდმადრო მოწყენილობა და ელის მსხვერპლს.დამინახა და თვალები გაუბრწყინდა,დამიმარტოხელა და ურცხვად დამეუფლა.მერე გამიბატონდა,გული დამიღრღნა და გამიუდაბნოვა..ახლა სიყვარულის ღრუბელს დავეძებ,რომ მუხლზე დავუჩოქო და შევთხოვ შევღაღადებ
-სიყვარულის ვარდისფერო ღრუბელო,მაპკურე ცოტაოდენი სიხარული,გამბანე ალერსის წვეთებით.ჩამომეშველე იქნებ ჯერკიდევ არ არის გვიან,იქნებ ჯერ კიდევ შევძლო..
No comments:
Post a Comment
:**